Nou daar zit ik dan...
29 juni 2018 - Coalstoun Lakes, Australië
Donderdag ochtend vertrokken naar mijn nieuwe baan, was even zoeken omdat het erg afgelegen zat, maar heb het kunnen vinden. Bij aankomst was het een beetje ongemakkelijk, maar opzich aardige vrouw :) er was nog een meisje, toevallig ook een Nederlander! Leuk!
De eigenaar zelf gaf me geen rondleiding, dus liep ik maar een beetje achter die andere meid aan. Rondleiding gehad, en toen maar boodschappen gaan doen voor haar. En meteen een andere simkaart gehaald omdat ik in dit gat geen bereik heb. Alleen SOS. Nou liever niet...
Bij terugkomst gaan lunchen en beetje thee drinken. Niet veel te doen. Nog even bij de veulens van afgelopen jaar staan kijken, terwijl de koeien die rondliepen Meer mijn aandacht trokken..😅 zat al de hele middag met een raar gevoel in Mn buik. Niet positief.
Zijn uiteindelijk de paarden gaan voeren, en gingen dineren. Na het eten nog even met die Nederlandse meid zitten praten. Is hier niet altijd roze geur en manen schijn hoor ik al. Hm. Dat maakt mijn gevoel niet beter. Rond half 10 maar in bed gedoken. Die beviel me trouwens wel 😂
Veel liggen denken en maar niet kunnen slapen.. grrr...
Volgende ochtend, 7 uur eruit en gaan voeren. Nogsteeds zo’n rot gevoel. Alles met die meid besproken en uiteindelijk de eigenaar alles uitgelegd. In het Engels.. drama. Ging opzich niet verkeerd, maar vond het spannend en aahh.. wat een geklooi.
Puntje bij paaltje. Mn tas had ik toch nog niet uitgepakt omdat t niet juist voelde, dus die knoop ik weer op Mn rug en trek verder. Een opluchting en een vreemd gevoel. Maar denk wel beter zo.
Zo.. alles weer even van me af geschreven.
Vanavond slaap ik gewoon weer in de auto. 😆
Bye❤️
x